Geef je dromen nooit op, al lijken ze zo onmogelijk! Toen ik plat kwam te liggen dacht ik echt even dat dit het was. Wat moet je nog doen als ligger, hoe leef je dan nog een zinvol leven? Daarna werd ik afgekeurd, officieel echt niet langer zinvol in de werkende maatschappij. Je voelt je afgedankt, zinloos, het doet je mentale gesteldheid geen goed.

Acceptatie

Dan volgt een acceptatieproces, een zwaar proces vol frustratie, woede, verdriet. Een proces waar iedere afgekeurde doorheen moet, niet leuk, wel nuttig. Je zoekt naar een oplossing, hebt hoop, verliest hoop, maar met de juiste mensen om je heen kom je hier doorheen. Zij laten je weten dat je de moeite waard bent, zij kijken met je mee naar mogelijkheden, zij zijn er als je even de zon kwijt bent.

Je leert anders kijken, je leert genieten van andere dingen, je leert zien wat je nog wél kan en probeert niet stil te staan bij wat je niet meer kunt. Omdenken zeggen ze, het klopt, dat helpt. Als er een deur dichtgaat, gaat er echt een andere open.

Verandering

Ik ging schrijven, proberen wat bewustzijn te creëren voor mijn aandoening, proberen mensen op deze manier toch te helpen, door te laten zien dat ze niet de enige zíjn.

De ambitieuze ik kwam weer boven, een ik die zelfverzekerder was, een ik die zichzelf bloot durft te geven, zich kwetsbaar op durft te stellen. Maar ook een ik die met zelfspot omgaat met haar situatie. Een positieve ik, die wil inspireren, die durft te dromen en haar dromen volgt. Al een jaar schrijf ik me gek, mail ik op advertenties en droom ik van meer.

En dan…

Doorzetten loont, ik mag bekend maken dat ik mag gaan schrijven voor Boobs & Bubbels en ja, ik ben trots op mezelf! Ik heb het niet opgegeven, ik heb gevochten, ik heb voor mijn gevoel gewonnen. Ik heb een stem, ik heb een verhaal en ik laat van me horen. Never give up!

https://www.facebook.com/boobsbubbles/, zaterdag staat mijn eerste column online!