Van de week viel ik in bij Pow, in een programma over mediums, bioresonantie en influencers. De conclusie van de wetenschap laat zich raden, onzin, kwakzalverij en meer van dit soort termen. Jammer, want er zit echt veel goeds tussen het kaf en het koren.
Ik kom steeds meer tot de conclusie dat er voor ieder standpunt wel een uitleg is. Het is maar waar je in gelooft, en zelfs als je ergens niet in gelooft kan het maar zo zijn dat je het wel tot eigen inzicht kunt draaien. Mooi voorbeeld hierin las ik van de week, compleet ander onderwerp, maar wel duidelijk. De PVV wil een noodwet als het gaat om asielzoekers. Een noodwet waarmee ze de tweede kamer compleet kunnen overrulen. Ik meen me te herinneren dat het land serieus te klein was toen dit voorstel op ander front gebruikt werd, een paar jaar geleden. Het doel heiligt de middelen lijkt in dit opzicht toch anders voor sommige mensen als het draait om vreemde vogels in plaats van het grote C-woord. Voor ieder standpunt is wel iets te vinden dat het ondersteunt.
Terug naar de alternatieven. Ik sta zo ongeveer mijn hele leven al open voor minder conventionele methoden, zeker op het vlak van de gezondheidszorg. En nog meer zo sinds de toename van macht van de farmaceutische industrie. Pillen zijn toegestaan, als ze chemisch zijn en werken prima, als ze natuurlijk zijn en werken moet het vast het placebo effect zijn. Bijzonder hoe we onze connectie met de natuur steeds verder achter ons lijken te laten. Therapieën op basis van energie zijn sketchie, onbewezen, vaag en gevaarlijk (aldus sommigen), terwijl inmiddels toch echt wel bewezen is dat alles bestaat uit energie. Wij dus ook.
Waarom zou genezing met en door gebruikmaking van energie niet kunnen werken? Is het omdat mensen bang zijn voor het onbekende en het daardoor liever belachelijk maken? Zich liever verschuilen achter een masker van grappen en grollen dan een sprong in het diepe te wagen? Ik grapte van de week nog tegen een vriendin dat ik honderd jaar geleden in een gekkenhuis zou zijn beland met míjn ideeën, al is dat geenszins grappig gezien het feit dat dit daadwerkelijk gebeurde.
Zo lang de wetenschap weinig interesse toont (en onderzoek steeds meer gesteund moet worden door bedrijven, met alle risico’s van dien) in het daadwerkelijk onderzoeken van deze manieren van zorg, blijven de echte kwakzalvers buiten schot. Zij verdienen kapitalen over de rug van kwetsbare mensen, geholpen door de media. Soms is het goed je blik te verbreden, en op je gevoel te vertrouwen, al is dat (nog niet) breedschalig wetenschappelijk onderzocht.
PS
kijktip voor mensen die openstaan voor dit soort informatie, source – the film van Joe Dispenza.
