Even een tijdje terug in de tijd, toen mijn boekje uitkwam heb ik mij aangemeld bij de Facebook pagina’s van een hele zooi damesbladen, ik moest reclame maken. Alles en iedereen aangeschreven om ‘in the picture’ te komen. Op mijn tijdlijn verschijnen sindsdien regelmatig oproepen van een of ander.
Zo verscheen er een maand of twee terug een oproep voor de gezondheidsrubriek van de Margriet. Ik heb me aangemeld, ik ben dan wel een kneus, maar verder best gezond en ik moet er best wat voor doen (nou, vooral laten eigenlijk) om mijn maatje 38 te behouden. Ook mijn darmpjes vergen enig onderhoud qua gezond eten en ik doe dan misschien niet aan hardcore fitness, maar oefen dagelijks de spieren die ik kan. Ik vond mijzelf dus best een geschikte kandidaat.
Dat vond de Margriet ook, ik kreeg een mailtje dat ik vandaag verwacht werd in de fotostudio in Heemskerk voor een heuse fotoshoot! Cool! Ik ga het van de andere kant van de camera meemaken! Ik heb best wat shoots zelf gedaan, met Mandy (inmiddels bijna zelf een ster met haar geweldige visagie en hairstyling werk!), toen riep ik de ‘orders’, best spannend om me nu over te geven aan een ander. Ik heb manlief opdracht gegeven ‘achter de schermen’ te fotograferen, maar dat moet allemaal nog even geheim blijven.
Vanmiddag togen wij dus naar Zuid Holland (of Noord, kan ook), een hotel geboekt in Noordwijkerhout, kon ik eerst even liggen alvorens op de foto te gaan. Daarna richting studio, een gaaf, oud pand, mijn stijl, ook qua mensen trouwens. Leuk stel, visagiste, styliste, fotografe (met echt prachtig werk!), ik inmiddels ietwat geïntimideerd; zij schiet beroemde mensen en nu mij ook, hoe gaaf is dat? Even wachten en toen was ik aan de beurt, haar in de krul, laag make-up op de smoel, wow, metamorfose, geen idee dat mijn eigen ikke er zo uit kon zien?! Leek wel een filmster! Ik moet me toch een eigen p.a. gaan inhuren, die dit met mijn gezicht en haar kan doen hoor. En een gave laarzen kreeg ik aan, die wil ik ook (mmmm heb net nieuwe, ook heule mooie hoor, maar deze waren echt tof, hou ze in mijn achterhoofd, je weet maar nooit).
En toen de shoot, mooie daglichtstudio, in de rolstoel. Ik vond het leuk, voelde me op mijn gemak bij Iris (de fotografe), voelde me even niet ‘ziek’, voelde me speciaal en mooi! Ze waren zo enthousiast, ze hebben me een super middag gegeven. Wederom ben ik een dankbaar mens, ik ben onwijs benieuwd naar de foto’s, als ze zo mooi zijn als op het schermpje leek moet dat goed komen.
En toen als een filmster terug naar het hotel, zo maar even een hapje eten. Ergens naar de boulevard zit er niet meer in, mijn temperatuur is tot een paar graden teveel gestegen, lekker hier in het hotel dan maar.
Het was een top dag!