Van de zomer mogen wij dankzij een ontzettend lieve vriendin de reis van onze dromen gaan maken, we gaan naar Amerika, een lang gekoesterde droom waarvan ik eigenlijk nooit had gedacht dat die ooit uit zou komen. Haar eerste vraag aan mij was ‘kun jij dit, fysiek’, mijn antwoord was ‘ik zorg ervoor dat ik dat kan’, zo’n mogelijkheid ga ik echt niet laten schieten!
Ik maak me niet zoveel zorgen over hoe het daar gaat, ik pak mijn rust tussendoor op een stretcher, …zo doe ik dat in Frankrijk ook. De reis is wel een dingetje, elf uur vliegen is best lang voor mijn lijf, daar moet ik een oplossing voor zoeken. Ik denk in oplossingen, niet in problemen en benader KLM cares, de naam zegt het (denk ik), zij denken mee met mij. Ik stuur een vriendelijke mail met de vraag of er in het vliegtuig ergens een mogelijkheid tot liggen is en of er ergens een plaatsje op Schiphol is voor mij om te kunnen liggen. Daar moet iets voor te regelen zijn zo zou je denken. Oh en hoe werkt het met een rolstoel in het vliegtuig?
Nou denk nog maar eens, ik kreeg een reactie dat ik dan per stretcher vervoerd moest worden (deze oplossing kost je slechts 6x een stoel) en dat was het. Op mijn reactie dat ik vond dat ik dit een behoorlijk teleurstellende reactie van hen was wilden zij mij dit telefonisch uitleggen. Prima, dacht ik, think again, aan de telefoon werd mij duidelijk gemaakt dat ik naar aanleiding van mijn vraag gemeld werd bij de arts en dat hij ging bepalen of ik überhaupt mocht gaan vliegen zonder de stretcher.
Ik dacht in mijn naïviteit oplossingsgericht bezig te zijn en nu heb ik een serieus probleem aan mijn broek hangen. Er werd mij verteld dat ze mij hierom mochten weigeren op de vlucht. Ik vraag om assistentie en KLM cares denkt alleen voor zichzelf. Over oplossingen op Schiphol geen antwoord, op mijn vraag met de rolstoel geen reactie, slechts dit en of ik maar even een medische verklaring in wilde laten vullen.
Geen vriendelijke poging tot meewerken, meedenken, meeleven, maar eigenlijk een wij willen geen kneuzen in ons vliegtuig, stel je toch eens voor. En weet je, ik kan zitten, het is alleen verrekte pijnlijk en tja dan is het toch niet raar dat je vraagt of er meegedacht kan worden? Maar blijkbaar heerst hier een alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden mentaliteit. Een behoorlijke domper op de voorpret.
En wat ik nog wel het ergste vind is dat ze deze naam durven te gebruiken. KLM cares, nobody at KLM cares zou beter zijn, realistischer in elk geval…
Welkom in de wereld van een kneus 