Ik las het stuk van Marianne Zwagerman over de term laag opgeleid. Helemaal mee eens! De term laag opgeleid suggereert dat je minder waard bent. Wederom wordt er een waardebepaling gedaan door de maatschappij, een waarde die je hele leven achter je kont aan plakt. Je bent laag opgeleid.
Ik ben zogenaamd hoger opgeleid, ik heb de HAVO doorlopen, maar was geen hoogvlieger aldaar. Mijn blik was gericht op compleet andere dingen, school was een noodzakelijk kwaad. Ik deed wat ik moest doen (vooral als het laatste rapport eraan kwam), maar verder waren er interessantere dingen, vond ik (jongens bijvoorbeeld). Ik bleef zitten in de vierde (samen met mijn vriendin, wat vooral een gezellige tweede kans werd) en haalde na een her-examen mijn diploma. Door naar de PABO, niet mijn ding, stress vlekken verschenen en deden mensen huiveren denkend aan één of andere besmettelijke vlekjes ziekte, niet handig op de basisschool. Ik stopte en ging werken.
Na de zomer moest ik toch weer naar school en ging ik de MEAO doen. Het eerste jaar mocht ik overslaan (zo won ik toch iets aan verspilde tijd terug) en ik haalde volgens mijn leraar met twee vingers in mijn neus mijn diploma. Werk lonkte en riep en eenmaal aan het werk trok school toch weer. Ik heb verschillende opleidingen gedaan naast mijn werk. Een stuk of vijf, ik werd management assistente, verdiepte mij in de export, werd vormgeefster, fotografe en toen mijn lijf steeds meer tegen ging werken volgde ik HBO om schriftelijke communicatie te gaan ‘studeren’. Tussen aanhalingstekens want echt studeren deed ik niet, het ging me gemakkelijk af. Niet om op te scheppen, maar om aan te geven dat makkelijk leren geen verdienste is. Je kunt het of je kunt het niet. Ik heb veel meer bewondering voor mensen die ondanks hun concentratieproblemen een leerweg afleggen met hindernissen dan voor iemand als ik, die makkelijk lerend ergens doorheen fietst.
Wat is hoog opgeleid? Veel theorie, weinig praktijk. Ik was geen fan van hoog opgeleiden bij ons op de afdeling, geef mij maar een MBO-er, daar had je mijns inziens meer aan. Praktisch of theoretisch, dat zegt alles, denk ik. Tegenwoordig tel je niet meer mee zonder HBO, maar wat moet je met een overschot aan theoretisch opgeleide mensen? Daar draait de wereld niet op. Het mooie is juist dat iedereen iets toevoegt op zijn manier. De één op praktisch vlak, de ander op meer theoretisch. Niemand is minder dan een ander, niemand is meer, het is slechts anders en samen vormen we het geheel.
Ja, de linkse rakker komt weer in mij boven. De idealist, degene die droomt van een planeet waar we samen de verantwoordelijkheid voor nemen. Zonder mensen te beoordelen op hun hoge of lage opleiding, maar door gebruik te maken van iemands talent. Iedereen vormt een stukje van de puzzel en samen maken we deze compleet.