In navolging van het tv programma ‘Sophie in de kreukels’ volgt er een iets ander concept met het nieuwe ‘Tien in de kreukels’. Deze variant is echter niet gericht op het plastische deel, maar volgt Martine in gaat strijd tegen de fysieke kreukels.

Het zou zo de intro kunnen zijn van een nieuw programma toch? Nog accuraat ook, Tien ligt momenteel effies in de kreukels en dan bedoel ik meer dan ‘normaal’. Om in huis dingetjes te kunnen doen en mijn benen te sparen heb ik een trippelstoel. Nu ik door de verbouwing (daarover later meer) de hele verdieping berijdbaar heb gebruik ik deze trippelstoel meer dan eerst en dat is te merken (niet op de manier waarop je het zou moeten merken). De stoel heeft een afwijking naar rechts, wat maakt dat ik mezelf tegen moet houden en dat kan ik dus niet. Door deze druk is mijn linker been nu prut, ik kan er amper op steunen, het brandt en het steekt.

Mijn bekken deed van de week al vervelend, nu is mijn heup ook geïrriteerd en de SI-gewrichten gaan hun eigen weg (en dat is niet mijn weg). En dan hebben we het nog niet over de bovenkant van mijn lijf. In de kreukels dus, ik heb nog een dag of drie om te ontkreuken, rust dus. Niet omdat ik dat wil, maar omdat het moet. Ik lig dus verplicht voor de tv, alle Dance, Dance, Dance afleveringen terug te kijken.

Dit zijn de dagen dat je misschien wel het meest baalt van de kreukels, de dagen waarop je zoveel wilt (er staat een tafel vol keukenmeuk die de kast in moet op me te wachten) en zo weinig kunt. De dagen waarop ontspannen niet voorkomt in je vocabulaire.

Het komt wel weer goed hoor, geen zorgen, ik red me wel, maar ik deel dit toch. Omdat ik weet dat Tien niet alleen in de kreukels ligt, we zijn samen een grote kreukelboel, geen strijkijzer dat zich hieraan waagt…