Waarom zo’n eind rijden, voor de zon dus! Ja, ik weet het, in Nederland is het ook bloedheet, maar 35 graden hier of daar is een wereld van verschil. Wat mijn lijf nodig heeft is stabiel weer, niet te koud en zeker niet te vochtig. Wat dat betreft zit ik hier echt goed, stabiel, droog (kurkdroog) en een graad of dertig gemiddeld, heerlijk!

Dit is mijn land, de huisjes, de taal (ik versta er geen moer van als ze in rap frans tegen me aan lullen, maar het klinkt toch mooi) , het weer… Jammer dat de rest van mijn bestaan niet mee hiernaartoe kan of wil (iets met werk en huizen en vrienden enzo), ach misschien is de charme ook wel weg als je er woont. We dromen al jaren van een bed & breakfast in zo’n prachtig oud huis in een wei vol bloemen, oude muurtjes (ik wilde de stenen ervoor al in de bus mikken), begroeid met klimop en leuke gasten (anders pleur ik ze eruit). Ik zie ons al zitten ooit, manlief en ik, samen stokoud op een bankje onder zo’n olijfboom. Altijd blijven dromen toch?

Inmiddels wordt het hier op de camping leger en leger; de grote trek is begonnen, de scholen in veel delen van ons land ook. Opa en Oma van hiertegenover (echt de opa en oma van de camping, praatje met iedereen) zijn ook vanmorgen weggegaan. Het is nu echt rustig, plaats zat. Het zwembad was vanmorgen bijna leeg. Manlief en zoonlief hebben maar een rondje meegedaan met het aquajoggen. Ik moet zeggen chapeau voor het evenemententeam hier, ook al loopt het seizoen echt ten einde, ze blijven enthousiast.

Gisteren hielden we rustdag (lees zwembadhangen en verder eh niks dus), alleen gisteravond even naar de zonsondergang kijken op de brug (en fotograferen natuurlijk!). vandaag naar Cavaillon, niks oud, mooi, pittoresk, de Decathlon (toch ander assortiment he) en de Mac Donalds (ook ander assortiment). Het was een ‘kleintje’ (we zijn inmiddels verwend met die in Arnhem), maar ze hadden alles én meer (petjes). Ik heb me een mega comfortabele (zeer oncharmante) trainingsbroek aangeschaft (zo lekker zacht, net als de shirts, alleen daarom al zou ik ze kopen!), deze koukleum heeft het ‘s avonds niet warm (verassing) en ik was al maanden op zoek. Bezoekje aan de hyper intermaché (je hebt altijd baas boven baas), dit is echt zeg maar alles wat je kunt verzinnen in één. We koken braaf zelf, nadeel met mij op vakantie is dat Tinus Kneus de pap op heeft tegen etenstijd en dus niet meer gezellig in een restaurant kan zitten. Nu zijn we gelukkig nooit grote ‘uit eters’ geweest, dus het wordt me niet kwalijk genomen.

De avond is plat in Alex en een potje Catannen, een wijntje (zo daar slaap je goed op als je het combineert met morfine), stokbroodje, het goede Franse leven zeg maar. We houden de excursies maar in de buurt, het rijden toch beperken, er is zat te zien hier. De heren houden zich lekker bezig, ze badmintonnen (met de boom, shuttle eruit gooien), spelen petanque (het spel met de ballen) en voetballen (ruimte genoeg nu, al staat de tent van de buren soms nog iets te dichtbij voor de bal) en de kneus gooit ook een balletje op zo nu en dan.

La vie est belle!