Het grootste nadeel van mijn ‘bedgebondenheid’ is wel tijdgebrek. Idioot, want je zou zeggen dat ik met de hele dag niks uitvoeren meer dan genoeg tijd zou hebben. Niet dus, ik heb een enorm gebrek aan tijd, aan effectieve tijd.
Mijn dag bestaat dus grotendeels uit liggen. ‘s Morgens ben ik voor tien uur niet in beweging te krijgen (en nee, ik heb geen behoefte aan preken dat ik me daar gewoon overheen moet zetten, dat werkt niet, mijn lijf werkt niet voor die tijd…). Dan krijg je wassen en aankleden (met een beetje pech hoort haren wassen daar ook nog bij, dat kost me weer vijf minuten extra én mijn schouders in de stress vanwege het bijbehorende haren afdrogen en borstelen), eten en aangezien ik rond deze tijd op mijn ‘best’ ben een activiteit. Denk hierbij aan een beetje knutselen of even achter de computer. Als ik heel veel geluk heb echt iets doen (ergens thee drinken of een boodschap doen).
Anderhalf uur verder is het klaar, terug naar mijn bed (mijn bed in de woonkamer is dat, ik vertik het boven te gaan liggen) en meestal heb ik mijn grens alweer ver achter me gelaten, want tja ik heb nog steeds grensissues, botsingen tussen mijn wil en mijn kunnen. Het is even afwachten in welke staat ik de middag in ga; met een beetje geluk kan ik nog een uurtje iets, kan ik koken, met een beetje pech is het klaar voor deze dag en blijf ik met mijn vriendje de telefoon in mijn bed. Ben ik echt te ver gegaan moet ik mijn andere vriend, de warmtedeken erbij aanzetten (bij mij gaan overbelasting en bibberen van de kou blijkbaar samen, gevolgd door koorts bij échte pech).
Dit houdt in dat het dus op de meeste dagen eigenlijk ‘s morgens al gebeurd is met mijn beschikbare tijd. Ik heb verschillende therapeuten versleten in mijn strijd tegen deze effectief beschikbare tijd. De stoplichtmethode, tijd schrijven, ik hou braaf bij, zie echt wel waar het mis gaat, wil er aan de ene kant ook best aan werken, maar (grote maar) als ik bezig ben wil (met hoofdletters) ik het afmaken en die wil overstijgt echt alles. Ik kan als ik goed luister een half uurtje wat doen, maar dat werkt dus niet, ben je net opgestart moet je weer ophouden.
En dus heb ik serieus last van tijdgebrek, platliggend kan ik tv kijken (meestal niet zonder bekaf in slaap te vallen), een beetje lezen (zelfde probleem met dat slapen) of een beetje schrijven op mijn telefoon, maar ik kan meestal niet doen wat ik echt wil doen. Ik heb voor mijn doen teveel te doen in te weinig tijd en dat geeft toch ook weer een soort van druk. Dus, wie heeft er een uurtje effectieve tijd over voor mij, krijg je er een uurtje liggen voor terug, best goede deal toch?
Welkom in de wereld van een kneus 