Deze week was ‘sauna-week’, dinsdag rondje sauna met vrienden in een voor ons wel bekend sauna complex, één van de grotere. Voordeel is dat deze goed te doen is met de rolstoel (al was de lift defect toen wij net boven stonden, dus moesten we toch met de trap naar beneden), nadeel is dat er door de vele acties ontzettend veel volk op deze afkomt en het dus erg druk is. Ik voel me dan net zo’n sardientje in een blik (al weet ik natuurlijk niet hoe dat voelt en de sardines ook niet, aangezien zij het al niet meer doen…), opgepropt zitten vind ik normaal al niet prettig, zitten ook niet en samen gecombineerd met zwetend volk al helemaal niet. Het is dus even zoeken naar de rust, waar je eigenlijk voor komt, eh tja, wat ik zeg, deze heeft tegenwoordig wat nadelen.  Grappig is wel dat ik daar een mede-zebra tegen het lijf liep, zebra in het wild zeg maar 😉. Ik herkende direct de manier van zitten (wij klemmen onze ledematen vast om de boel bij elkaar te houden), na navraag bleek mijn vermoeden te kloppen, een lotgenootje van me, die me herkende van dit blog, leuk! Het is soort van net als motorrijders die elkaar tegenkomen, maar dan met kneuzen, we begrijpen elkaar zonder woorden.

Gister bezocht ik met een vriendin een kleinere sauna. Ik had (blond als ik ben) echt een hele slimme zet gedaan. Drie weken geleden mocht ik van de dok niet naar de sauna. De reservering stond al, was al betaald, dus ik dacht ik stuur ze via Facebook even een berichtje dat ik niet mag komen. Zo gezegd, zo gedaan, ik kreeg een vriendelijk beicht terug uit Zutphen (ik was er van overtuigd dat ik daar een reservering had) dat ze mijn reservering niet konden vinden. Ik stuur het nummer terug, waar toch duidelijk een andere sauna naam op stond, maar er ging in mijn hoofd geen belletje rinkelen (wel van alles suizen en tuuten, maar dat doet het altijd). Na nog eens navragen kreeg ik het bericht terug dat dit toch echt een reservering bij een andere sauna betrof, domme muts, lezen is ook een vak… Gelukkig was de andere sauna zeer coulant en mocht ik zonder extra kosten de reservering verzetten na uitleg van mijn domme fout.

Afijn, we zijn dus niet naar Zutphen maar naar Nederasselt gereden. Stuk kleiner dan de vorige, maar ook een stuk rustiger en dat vond ik wel prettig! Daar hebben we voor het eerst een Rasul-behandeling geprobeerd. Het grootste nadeel voor mij is dat dat 40 minuten zitten is op een glad bankje. Dat is een complete work-out! Buiten het feit dat ik moet proberen mijn ledematen bij elkaar te houden, moest ik ook nog proberen niet van het gladde bankje af te glibberen. Mét de heerlijke algenpakking, die alles nog gladder maakt! Ik heb mij in verschillende houdingen gewrongen en ben uiteindelijk maar gaan staan.  Hoe heerlijk het ook is, hoe fijn je huid er ook van wordt, mijn gestel verkeert die 40 minuten in een groot gevecht, soort van ‘fright or flight’ reaktie. Gelukkig was ik niet de enige die blij was toen de deur openging en de douches aansprongen. Een ervaring rijker (én een illusie armer, dat ook), een dubbel gevoel, ik moet nog even bedenken wat de overhand nu eigenlijk heeft. Even voelde ik mij een soort van naaktslak, glibberend en wel, met 20 mensen soppend op het bankje, goh dat klinkt niet als goede reclame 😉, try it yourself…