Gister was het zover, we hadden kaartjes voor de 3JS. Ik blijf het spannend vinden, tussen de mensen voor het podium. Je bent als roller kleiner, mensen zien je letterlijk over het hoofd.

Gister gingen we naar ‘Doornroosje’, geen theater dit keer maar de clubtour. We gingen ruim op tijd naast de ingang staan, volgens instructie. Het is verstandig je even telefonisch of per mail aan te melden als roller, ze maken hier een aantekening van en je mag zo iets eerder naar binnen zodat je rustig een plekje kunt zoeken. Het werd mij niet heel makkelijk gemaakt, een groepje ‘die hard’ fans blokkeerde de ingang en ging mondjesmaat aan de kant om later bijna op schoot te komen zitten. Ook rollers stellen prijs op een beetje eigen ruimte, zoiets van blijf uit mijn aura. Zo zit je dus vooraan, maar staan ze nog voor je neus.

Verder was het een geweldig leuke avond! De JS zijn bij mij gewoon favoriet (ik heb mijn duimen bij me gehouden). Ik mocht mijn camera meenemen (dankzij een topper met connecties) en heb geprobeerd wat mooie plaatjes te schieten. Daarbij merk je ook direct waarom ik niet langer fotografeer; mijn schouder, polsen en vingers vonden het niet zo’n succes. Ik ben zo op papier best brutaal, maar in het echie moet ik iets meer gewoon doen. Ik voel me al snel in de weg lopen en blijf dus vooral op het puntje van mijn stoel zitten in plaats van op te staan voor een goed shot.

In oktober mag ik nog een keer, dus dan maar mijn andere (stoutere) schoenen aantrekken. Stiekem hoop ik dat de fanclub dan lekker thuisblijft of in ieder geval zich niet zo dicht bij mij nestelt.