Geen blog over kneuzerigheid, of misschien juist wel, alleen niet die van ons ‘fysieke kneuzen’, maar de mentale kneuzen. Hoe moet je anders mensen omschrijven die het in hun hersens halen hun wil op te leggen aan anderen door onschuldige mensen te vermoorden? Je kunt zoveel dingen goedpraten in je kop, maar hoe praat je zoiets goed? Hoe leef je met zoiets op je geweten? Door de belofte aan een beloning in de toekomst, in het hiernamaals? ‘Goh, mooie plek zal dat wezen als je moet doden om er te komen, dat zal echt de hogere bedoeling zijn achter leven’ *sarcasme uit*.

Volgens mij zegt dat woord alles, leven. We leven nu, we moeten het beste maken van het leven dat we hebben gekregen, leven is een gift! Niet iedereen krijgt de kans te leven, waarom zou je iemand die kans willen ontnemen? Kan dat niet slechts als je leeft met haat in je hart in plaats van liefde? Draait leven juist niet om liefhebben? Ben je niet pas echt een kneus als je dat vermogen mist?

Het leven is te mooi om het door kwaad en haat te laten verpesten. Ik weet de oplossing niet, je moet mensen accepteren om wie ze zijn, zonder oordeel, zegt men. Moet ik ook deze malloten nemen zoals ze zijn, moet ik hen die willens en wetens kwaad doen in mijn hart sluiten? Ik kan dat niet, maar ik weet wel dat veel mensen nu roepen, grenzen dicht, en dat voelt mij ook niet goed. Weer meer onschuldigen die daarmee geschaad worden.

De oplossing? Misschien een wereld zonder wapens, in ieder geval een mooi begin. Maar dan allemaal zonder wapens, dat zullen veel machthebbers ook niet willen; want tja er gaat veel geld om in die industrie en geld is macht en macht is… Het is een grote hypocriete bende op onze mooie planeet. Leven en laten leven, vooral dat laatste, maar waar ligt de grens, de mens is in veel gevallen geen mooie aanvulling op deze wereld. Ik schaam mij soms om mens te zijn en toch zijn wij mensen degene die zullen moeten veranderen.
Michael Jackson zag het op dat punt juist, ‘look at the man in the mirror’, een betere wereld begint toch echt bij jezelf. Misschien volgt de rest ook …

wederom tranen
angst in het hart
wederom woede
weer een dag zwart
wederom wanhoop
de wereld op z’n kop
en wederom stilte
wanneer houdt dit op