Ik zag een oproep voor een #Feelgoodchallenge van Lotus writings en ik dacht waarom niet. Het eerste onderwerp is ‘Trots’. Waar ben je trots op bij jezelf?

Ik vond het vroeger altijd lastig, complimenten in ontvangst nemen. ‘Leuke jurk!’ ‘Was in de aanbieding’, dat werk. Inmiddels ben ik zover dat ik gewoon ‘dank je’ zeg en ook meer complimenten durf te geven. Ik word ook iets minder verlegen als ik een complimentje krijg, iets hè 😉.

Er zijn inmiddels best wat dingen waar ik trots op ben. Ik ben trots op mijn zoon, als ik zie hoe hij omgaat met soms best moeilijke situaties denk ik ‘dat hebben wij hem toch goed geleerd’. Ik ben trots op mijn blog, op dat ik het aan heb gedurfd best kwetsbare onderwerpen aan te snijden, dat is soms best lastig. Als je je kop boven het maaiveld uitsteekt loop je ook het risico dat het eraf gehakt wordt. Mijn koppie is gelukkig nog in orde, ik heb beter leren omgaan met kritiek (al vind ik het soms nog best lastig).

Ik ben trots op wie ik geworden ben. Ik durf in de spiegel te kijken en ik durf mijn slechte eigenschappen te benoemen. Ik durf ook mijn goede eigenschappen te zien en dat is misschien wel lastiger. Mijn slechte eigenschappen zijn voor mij makkelijker te benoemen, ik ben best kritisch op mezelf. Mezelf een compliment geven vind ik veel lastiger, er is al snel een ‘ja maar’ zeg maar.

Ik ben vooral trots op mijn deelname aan ‘Facing EDS’. Een project dat onze aandoening op de kaart zet, een gezicht geeft. Als ik zie wat we in zo’n korte tijd voor elkaar gekregen hebben kan ik niet anders dan trots zijn op mijn mede projectgenoten en ook op mezelf. Het kost tijd, het kost energie, maar het levert ook iets op. Wij doen iets en dat voelt zo goed!

Ik mag trots wezen op wie ik geworden ben, ik het dalen gekend, ik heb gevochten, ik heb overwonnen, ik ben er sterker uitgekomen. Ik heb wijsheid vergaard en hoop die door te mogen geven.

Ik ben trots op mij!