Een jaar geleden begon onze zoektocht naar een kneus-proof keuken. Een kneus-proof benedenverdieping om precies te zijn. Ons huis was niet erg optimaal ingedeeld; de keuken en de kamer werden gescheiden door een muur en een vrij brede gang. Zo stond het op de oorspronkelijke bouwtekening en ik wist dus niet beter. We hadden een woonkeuken, maar erg handig was deze inmiddels niet meer.

Er was geen ruimte voor de rolstoel in huis en zelfs met een trippelstoel kon ik niet tussen de muur en de tafel door. Koken werd een steeds groter probleem, ik kon niet goed staan, maar ook zittend koken was geen optie doordat ik niet scheef kan zitten. Er werd dus eigenlijk gewoon niet gekookt, of niet veel. Vooral makkelijke hap, snel klaar, het koken kostte me te veel energie en te veel pijn. November vorig jaar kwam manlief met het idee de muren uit onze benedenverdieping te slopen. Ik zag het niet zo voor me (en daarmee ook niet zo zitten). Ik voorzag vooral chaos en zooi en geldproblemen, want chronisch ziek zijn is al duur genoeg zonder verbouwing.

Manlief zag echter grote mogelijkheden, een ruim, rolstoel/trippelstoel toegankelijk huis en een onderrijdbaar aanrecht, ik zou weer zelf kunnen koken. Het werd het begin van een zoektocht naar mogelijkheden. In eerste instantie ging ons plan uit van een kookeiland, zonder kastjes onder het kook/spoelgedeelte. Met een hoog/laag trippelstoel moest dit te doen zijn. Ik schakelde de WMO in, want misschien konden zij ons helpen? Een gesprek volgde, een doorverwijzing naar de MO-zaak om te kijken wat ik nodig had en of ik nog wel goed genoeg was om zelf te kunnen koken. Spannend, maar gelukkig kregen we een positief advies.

We moesten rekening houden met een aantal dingen; een koelkast en vaatwasser op hoogte, korfladen in plaats van kasten en een onderrijdbaar spoel/kookdeel. Een werkblad dat hittebestendig is, zodat pannen niet opgetild hoeven worden, maar kunnen schuiven. Omdat zoonlief ook problemen heeft met zijn lijf kregen we het advies voor een elektrisch hoog/laag deel. Er werden offertes aangevraagd en daarna was het bedrag bekend waarvoor we aan de gang konden. Het oorspronkelijke plan was in de zomervakantie te starten, maar dit liep ietwat uit door levertijden en zo konden wij uiteindelijk in september aan de gang.

In drie weken tijd moest het grootste deel klaar, manlief heeft op de vloer na, alles zelf gedaan. Het moest een mooie, strakke keuken worden. Voldoend aan de gestelde eisen, voor een zo laag mogelijk budget. En het moest er niet te kneuzerig uitzien. We vonden een mooi compromis door het gespecialiseerde hoog/laag deel te combineren met een Ikea keuken. Hierin werden we goed bijgestaan door MCS Keuken & Comfort, die ons hoog/laag deel heeft geleverd. Ik denk dat hierbij het bewijs geleverd is dat je voor een mooie, handige, kneus-proof keuken prima kunt werken met Ikea!

Inmiddels is alles af, hebben we licht in huis, kan ik overal met mijn trippelstoel bij en kook ik gewoon weer zelf. Ik ben echt dolblij met ons ‘nieuwe’ huis, mijn bed staat minder in de weg en ik heb eindelijk het gevoel dat ik er gewoon weer bij hoor, een onbeschrijfelijk gevoel! Ik ben zo dankbaar, naar manlief, mijn ouders, de WMO, MCS keukens voor het meedenken (zo fijn!), onze hulpploeg, de vloerleggers en frezers, en wie ik verder nog vergeet. Dankbaar met een hoofdletter D!