Gister werd ik gefilmd voor digiminderen. Johan van Digiminderen heeft een jaar offline geleefd. Hij wil mensen aanzetten bewuster om te gaan met dingen als Social media. Ik denk ook dat het belangrijk is je leven niet te laten leiden door de digitalisering. Dat wil niet zeggen dat het gebruik ervan per definitie verkeerd is, slechts dat je er goed mee om moet gaan.

Mijn verhaal is natuurlijk weer eens anders dan dat van de ‘gemiddelde’ gebruiker, daarom heb ik mij ook aangemeld voor zijn oproep. Social media, WhatsApp, Skype, ik kan niet zonder. Ik zou er niet aan moeten denken mijn telefoon een dag niet te mogen gebruiken. Dat klinkt sneu, dat klinkt als een serieuze verslaving, maar het ligt ietwat genuanceerder. Op een ‘gewone’ dag zijn mijn mannen naar hun werk en naar school, op een ‘gewone’ dag lig ik al snel twintig uur plat, soms zelfs meer. Op zo’n ‘gewone’ dag is mijn telefoon mijn lijntje met de buitenwereld. Ik schrijf mijn blogs liggend met de telefoon voor mijn neus. Ik bewerk de foto’s die ik maak op dezelfde manier. Ik werk mijn blog bij, regel dingetjes voor onze stichting, communiceer met lotgenoten en babbel bij via messenger of Skype. Mijn sociale leven gaat grotendeels via mijn telefoon, via Social Media en het internet.

Ik ben meer dan regelmatig online. Ik moet er dan ook niet aan denken mijn telefoon te verliezen. Al mijn verhalen, mijn foto’s, mijn gedichten staan erop. Ik reis via de digitale snelweg. Sta hierdoor niet in de file, kan in mijn eigen bed in mijn fijne woonkamer blijven liggen en reis toch mee. Ik volg de mensen die dichtbij zijn in mijn hart op afstand. Mijn beperkingen dwingen mij tot creatieve oplossingen. Ik denk dan ook in mogelijkheden en niet in drempels. De digitale snelweg biedt mij opties, maakt dat ik op deze manier toch mee kan doen.

Ik denk dat het sleutelwoord ‘bewust’ is. Ik leg mijn telefoon (meestal) weg als iemand de tijd neemt mij fysiek een bezoek te brengen. Zij kiezen ervoor hun kostbare vrije tijd met en bij mij door te brengen en daar ben ik dankbaar voor. Ik neem mijn telefoon niet mee naar de slaapkamer, ik ben dan gewoon niet digitaal bereikbaar, een zeer bewuste keuze. ‘s Avonds ligt hij naast me, geluid uit, scherm omlaag, ik kijk wel even tussendoor, maar probeer dat niet te doen (mijn nieuwsgierige aard werkt mij hier soms tegen). Messenger berichten zie ik alleen als ik er bewust naar kijk, de meldingen staan uit.

Ik laat mij niet leiden door mijn telefoon, ik heb de controle. Het is goed hier bij stil te staan (of te zitten of liggen). De digitale wereld kan een aanvulling zijn op je leven, bij mij is het dat zeer zeker. Het kan echter ook dwangmatige vormen aannemen. Hou zelf de touwtjes in handen, laat je niet leiden door deze snelweg. Blijf bewust van je omgeving, oprechte aandacht is het mooiste wat er is. Mensen die tijd en energie in je steken verdienen je oprechte en bewuste aandacht. Gezelschap gaat voor een snel berichtje, voor je het weet leef je alleen nog digitaal en verdwijn je in de echte wereld.

Ben je benieuwd naar het hele interview? Ik hou jullie op de hoogte, het verschijnt op de pagina van Digiminderen.