Ik heb de kriebels en helaas geen goede kriebels. Daar waar ik vorig jaar nog enig begrip op kon brengen voor allerlei theorieën merk ik nu dat het me gewoon ontzettend irriteert hoe de zogenaamd wakkere mens mij probeert te laten ontwaken. De bedoeling zal vast goed zijn, maar ik ben er zo ontzettend klaar mee. Waarom zien mensen niet in dat het allemaal een kwestie is van oorzaak en gevolg?

Als we blijven stemmen zoals we de laatste jaren gestemd hebben (en met we bedoel ik in dit geval de meerderheid en niet mezelf) werken we zelf mee aan het steeds verder uitkleden van de dingen die er echt toe doen (zorg, onderwijs) en geven we ons over aan het kapitalisme. Geld gaat voor alles, de mensen zijn totaal niet belangrijk. Mensen met geld krijgen meer, mensen zonder geld minder. Denk maar niet dat jij als persoon enige waarde hebt in dit systeem. Het bijzondere is dat steeds meer mensen dit blijkbaar ok vinden.

Ik lees vaker dan met enige regelmaat over het WEF, hoe zij de macht in handen willen hebben. Dat zij met de great reset het gepeupel onder controle willen krijgen. Een soort van socialisme binnen een kapitalistisch systeem, maar als mensen dan moeten ontwaken, dan moeten ze ontwaken uit hun eigen droomwereld. Dit is waar wij in onze democratie zelf voor stemmen. Dit alles vanuit een, in mijn ogen, egocentrische instelling. Bang dat de overheid aan onze centjes komt. Hoe denk je eigenlijk dat de dingen in ons land betaald worden? Ik vraag me af of mensen eigenlijk enig idee hebben hoe het werkt in ons land? Of ze weten waar het geld vandaan komt. Hoe het uitgegeven wordt en hoe het verdeeld wordt?

Ik betaalde met liefde belasting over wat ik verdiende, daar worden namelijk de belangrijke dingen van betaald in ons land. Dingen als onderwijs en gezondheidszorg. Dingen die ons land sociaal houden, nog wel, want als het aan onze huidige (gekozen!) regering ligt kosten de mensen die te weinig verdienen te veel. Mooi is dat, hoe dat werkt. Met geld verdien je meer geld (en dat laatste is op meer manieren te interpreteren). Geld is niet langer een middel, geld is een doel geworden. Je werkt niet meer om te leven, eh, onze jeugd leert zelfs niet meer hoe je werkt voor je geld. Ze leren hoe je zo makkelijk mogelijk aan meer geld komt. Dat werken meer is dan geld verdienen om te leven lijkt niet langer in ze op te komen. Ergens is iets helemaal verkeerd gegaan.

We worden niet geregeerd door het WEF. We worden afgerekend op keuzes die we zélf gemaakt hebben. De toekomst staat niet vast, de massa heeft uiteindelijk de meerderheid, maar de massa vindt het makkelijker te schreeuwen vanaf een afstandje. Het is zo makkelijk de schuld neer te leggen bij de ander, zonder eigen verantwoording te nemen voor de eigen keuzes.

Ik hoop van harte dat mensen wakker worden en inzien dat er dingen moeten veranderen. Dat we zelf verantwoordelijk zijn voor onze toekomst. Dat dit het moment is om de dingen te veranderen. Je hoeft mij echt niet wakker te maken, ik ben wakker genoeg. Ik zie echter compleet andere patronen dan waar de gemiddelde ‘woke’ (haat dat woord!) persoon zich druk om maakt. Voel me een soort Vrouw Holle, zo hard zou ik sommige mensen door elkaar willen schudden. Sneeuwvlokken van waarheid vormen plasjes in het gras. Een witte wereld, met een ijzig koud gekras…